Meerstemmigheid

Door de taal van de hond met de taal in de therapeutische relatie samen te brengen ontstaat er een krachtige meerstemmigheid. Een meerstemmigheid waarbij iedereen nieuwsgierig is en zich laat verrassen door de ander, waar nieuwe betekenissen ontstaan.

‍

Honden blijven bij zichzelf. De hond gaat relatie aan met iedereen die aanwezig is en gaat in dialoog vanuit het hier en nu. Hij/zij nodigt ons met zijn directe reacties uit om de dialoog in de relatie te beluisteren, te herkaderen waar nodig. Wat maakt het verschil? Wat kunnen we doen om de dialoog tussen elkaar meer betekenis te geven of elkaar meer te betrekken.

‍
Een meisje van 9 die al een relatie heeft opgebouwd met Arwyn mijn therapiehond was in een speelse dialoog met haar. Ze betoverde Arwyn met haar spreuken. Ze voelde een kracht in zichzelf opborrelen die de wereld aankon. De dialoog van Arwyn in relatie met dat meisje in die specifieke conversatie was meegaan in het opvolgen van alle commando’s die ze kreeg. Het meisje voelde zich krachtiger worden want dit was de eerste keer dat Arwyn deed wat ze vroeg. Haar spreuken werden luider, haar houding werd groter.

Het was niet zij en de hond maar het was een dialoog van woorden en emoties die beiden in verbinding bracht in de relatie. Het meisje ontdekte een nieuwe betekenis van zichzelf: de krachtige tovenares. Ontwikkelingsgroei werd gestimuleerd, verbinding kwam tot stand, eigenwaarde groeide. Er was een dialoog waar beiden vanuit hun eigenheid elkaar vonden en hogerop tilden.