Internalisering en hoe een therapiehond daaraan bijdraagt

Stel je voor dat een kind spelgerichte systeemtherapie volgt ondersteund door honden. Laten we haar Emma noemen. Emma heeft moeite met het maken van vrienden op school. De ouders roepen mijn hulp in en ik ga met Emma aan de slag met mijn therapiehonden. Het doel van de therapie is het verbeteren van Emma's sociale vaardigheden.

Tijdens de therapiesessies is Emma verantwoordelijk voor de hond. De activiteiten en spelletjes die we doen leren haar verantwoordelijkheid en het belang van zorg voor een ander wezen. Door deze interacties leert Emma geduld en consistentie, eigenschappen die essentieel zijn in sociale relaties.

‍

Honden zijn uitstekende gezelschapsdieren en bieden onvoorwaardelijke liefde en steun. Emma ontwikkelt een emotionele band met de hond, wat haar helpt bij het begrijpen en uiten van emoties. De hond troost haar wanneer ze verdrietig is en viert met haar mee wanneer ze blij is. Dit helpt Emma om empathie te ontwikkelen, een cruciale sociale vaardigheid.

‍

Emma leert ook hoe ze effectief met de hond moet communiceren, zowel verbaal als non-verbaal. Ze ontdekt hoe belangrijk het is om duidelijk te zijn in haar commando's en signalen. Deze vaardigheden zijn direct toepasbaar in menselijke interacties, waar duidelijke en effectieve communicatie cruciaal is.

Speelactiviteiten met de hond, zoals apporteren of het doen van trucjes, leren Emma over samenwerking en teamwerk. Ze moet met de hond samenwerken om doelen te bereiken, wat haar inzicht geeft in het belang van samenwerken met anderen.

Er zullen momenten zijn waarop de hond niet luistert of iets doet wat Emma niet wil. Deze situaties bieden Emma de kans om te leren omgaan met frustratie en conflicten op een constructieve manier. Ze leert geduld te hebben, kalm te blijven en positieve manieren te vinden om gedrag te corrigeren.

Emma wordt zich bewust van de verschillende sociale vaardigheden door haar interacties met de hond. Ze merkt bijvoorbeeld dat de hond beter reageert op een vriendelijke toon dan op een strenge toon.

Emma reflecteert op deze ervaringen. Ze denkt na over waarom de hond bepaalde reacties vertoont en hoe haar eigen gedrag dit beïnvloedt. Deze reflectie helpt haar om verbanden te leggen tussen actie en reactie.

De inzichten die Emma opdoet door haar interacties met de hond, worden geïntegreerd in haar innerlijke wereld. Ze begint deze vaardigheden toe te passen in andere sociale situaties, zoals op school of met vrienden. Het geduld en empathie die ze bij de hond heeft geleerd, vertaalt ze naar haar interacties met andere kinderen.

Emma past de geïnternaliseerde vaardigheden toe in haar dagelijks leven. Ze wordt beter in het aangaan van gesprekken, toont meer empathie naar anderen, en weet beter hoe ze conflicten op een kalme en effectieve manier kan oplossen.

Honden kunnen een krachtige invloed hebben op de sociale ontwikkeling van kinderen. Door de omgang met een hond leren kinderen verantwoordelijkheid, empathie, communicatievaardigheden, sociale interacties, samenwerking en conflictbeheer. Deze ervaringen worden geïnternaliseerd en dragen bij aan hun ontwikkeling als sociaal vaardige individuen. De rol van een hond in de therapie kan daarmee van onschatbare waarde zijn in het vormen van kinderen en jongeren hun persoonlijkheid en sociale competenties.

‍

Kinderen internaliseren ervaringen gemakkelijker dan gesprekken om verschillende redenen die te maken hebben met de manier waarop ze leren en zich ontwikkelen. Dit wordt duidelijk in het voorbeeld van Emma, een kind dat spelgerichte systeemtherapie volgt ondersteund door honden om haar sociale vaardigheden te verbeteren.

‍

Emma’s interacties met de therapiehonden betrekken meerdere zintuigen. Ze ziet de hond, voelt zijn vacht, hoort zijn blaffen en kan zelfs zijn geur ruiken. Deze zintuiglijke input versterkt haar geheugen en maakt de ervaring levendiger en gedenkwaardiger dan een abstract gesprek. Door actief met de hond bezig te zijn, ervaart Emma de situatie op een tastbare en concrete manier. Ze kan direct zien en voelen wat er gebeurt, wat het voor haar gemakkelijker maakt om de informatie te begrijpen en op te slaan. Bijvoorbeeld, wanneer ze de hond aait en ziet hoe hij reageert, leert ze direct over het effect van haar acties.

Ervaringen roepen vaak sterke emotionele reacties op, en emoties spelen een cruciale rol bij het versterken van het geheugen. Emma ontwikkelt een emotionele band met de hond, die haar troost wanneer ze verdrietig is en met haar meeviert wanneer ze blij is. Deze emotionele betrokkenheid maakt de ervaring memorabeler en helpt bij de internalisatie van wat ze leert. Ervaringen met de hond zijn persoonlijker en relevanter voor Emma. Ze kan zich direct verhouden tot wat er gebeurt, zoals het leren van geduld en consistentie door de zorg voor de hond. Dit verhoogt haar betrokkenheid en bevordert het leerproces.

Emma leert beter door actief te doen dan door passief luisteren. Door verantwoordelijk te zijn voor de hond en deel te nemen aan spelletjes en activiteiten, wordt het leren dynamischer en interactiever, wat helpt bij het internaliseren van kennis. Tijdens de therapiesessies leert Emma door te doen. Ze ontdekt bijvoorbeeld hoe belangrijk het is om duidelijk te zijn in haar commando's en signalen naar de hond. Dit praktische leren helpt haar concepten en vaardigheden op een dieper niveau te begrijpen en te onthouden.

‍

De activiteiten met de hond bieden mogelijkheden voor samenwerking en communicatie. Emma leert hoe ze effectief met de hond moet communiceren, zowel verbaal als non-verbaal. Deze vaardigheden zijn direct toepasbaar in menselijke interacties, waar duidelijke en effectieve communicatie cruciaal is. Emma ziet hoe de hond reageert op verschillende gedragingen en leert door observatie. Dit observerend leren helpt haar om gedragingen en reacties te internaliseren door te kijken naar voorbeelden, zoals het effect van een vriendelijke toon tegenover een strenge toon.

‍

Ervaringen met de hond kunnen vaak worden gepresenteerd als verhalen. Emma's dagelijkse avonturen en interacties met de hond vormen een narratief dat helpt bij het organiseren van informatie op een manier die gemakkelijk te onthouden is. Veel van de ervaringen met de hond bevatten speelse elementen die het leren leuk en boeiend maken. Door spel en plezier wordt Emma’s betrokkenheid gestimuleerd, wat haar helpt om nieuwe kennis en vaardigheden effectiever te internaliseren.

De sessies met de hond bieden mogelijkheden voor herhaling, wat cruciaal is voor het versterken van het geheugen. Door herhaalde blootstelling aan vergelijkbare situaties kan Emma de informatie beter onthouden en internaliseren. De therapie met de hond vindt plaats in een gestructureerde en consistente omgeving. Deze routine helpt Emma om patronen te herkennen en informatie te internaliseren door middel van herhaling en structuur.

Emma’s interacties met de therapiehonden illustreren waarom kinderen ervaringen gemakkelijker internaliseren dan gesprekken. Door multisensorische betrokkenheid, emotionele reacties, actief leren, sociale interactie, narratief denken, speels leren en herhaalde blootstelling, wordt het internaliseringsproces voor kinderen zoals Emma een natuurlijke en verrijkende ervaring. Deze aspecten maken ervaringen levendiger, relevanter en betekenisvoller, wat bijdraagt aan de ontwikkeling van hun sociale vaardigheden en emotionele intelligentie.